Negeren
Wat is dat toch met negeren?
Het lijkt wel of de populariteit ervan steeds groter wordt. En daar begrijp ik echt niks van.
Voor mij is negeren een te makkelijke oplossing voor veel intermenselijke problemen: niet praten, maar zwijgen.
Redenen die genoemd worden zijn: Als je ergens geen aandacht besteedt, houdt het vanzelf op. Als je niet meer reageert op iemand, dan gaat diegene vanzelf weg. Aandacht besteden aan wat onprettig is, maakt het groter en dat willen we toch niet?
Natuurlijk zijn er ernstige situaties waarin negeren de enige en de beste optie is.
Maar meestal is stilzwijgen als dagelijks communicatiemiddel, wat mij betreft een schijnoplossing en nog onbeleefd ook. En verbergt het vaak het eigen onvermogen om open te communiceren over wat er misgaat en over kwetsbare gevoelens.
Negeren drukt een enorme minachting uit voor de ander. En het maakt dat een probleem ondergronds gaat en daar doorwoekert om later in verhevigde mate weer tevoorschijn te komen.
Als je geen minachting voelt, maar alleen niet goed weet wat te zeggen of te doen, is het mensvriendelijk om dat de ander te laten weten i.p.v. te zwijgen.
Het is niet erg om bang te zijn of het niet te weten. Laat anderen het alleen effe weten i.p.v. oorverdovend te zwijgen, contact te vermijden of weg te blijven.
Negeren veroorzaakt pijn en onduidelijkheid, terwijl gedacht wordt dat het duidelijk is wat je ermee bedoelt. Juist als er iets heel moeilijks gebeurd, maak bewust je keuze om te zwijgen of te spreken.
Geef je woorden aan een ander als blijk van respect aan jezelf en die ander.
"Words can hurt others, but sometimes, silence hurts even more than words."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten